โรคถุงลมโป่งพอง (Emphysema)
เป็นส่วนส่วนหนึ่งของโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง (COPD) เป็นโรคที่เกิดจากการหายใจเอามลภาวะทีเป็นพิษ ซึ่งอาจอยู่ในรูปก๊าสหรือฝุ่นควันเข้าไป โดยสาเหตุที่รู้จักกันดี คือการสูบบุหรี่ โดยผู้ที่สูบบุหรีมาเป็นระยะเวลานาน มีโอกาสที่จะเป็นมากขึ้น ซึ่งอาจเกิดจากตัวผู้สูบ หรือได้รับควันจากผู้อื่น ทำให้ผนังถุงลมเสียความยืดหยุ่น เปราะง่าย สูญเสียหน้าที่ในการแลกเปลี่ยนอากาศ ส่งผลให้ออกซิเจนเข้าสู่กระแสเลือดไปเลี้ยงร่างกายได้น้อยลง ผู้ป่วยจึงมีอาการหายใจตื้นและเกิดอาการหอบเหนื่อยง่าย
การวินิจฉัยถุงลมโป่งพอง
แพทย์จะสอบถามประวัติทางการแพทย์และความเป็นมาต่างๆ โดยเฉพาะผู้ที่สูบบุหรี่หรือทำงานอยู่ในสภาพแวดล้อนที่ต้องเจอกับมลภาวะ ฝุ่นควัน โดยแพทย์จะทำการตรวจเพิ่มเติม ดังนี้
การเอกซเรย์หรือตรวจ CT Scan
การตรวจเลือดเพื่อดูปริมาณ O2 และ CO2 ในเลือด
ตรวจด้วยเครื่องวัดออกซิเจนในเลือด (Pulse Oximetry)
การตรวจสมรรถภาพของปอดด้วยเครื่อง Spirometer
การตรวจคลื่นไฟฟ้าหัวใจ (ECG) เป็นการตรวจการทำงานของหัวใจ เพื่อให้แน่ใจว่าอาการที่เกิดขึ้นไม่ได้เกิดจากโรคหัวใจ
การตรวจเสมหะหาเชื้อ (ในรายที่แพทย์สงสัยว่ามีการติดเชื้อแทรกซ้อน)
การปรับพฤติกรรมในการใช้ชีวิต
เลิกบุหรี่หรือหลีกเลี่ยงควันบุหรี่ ฝุ่น ควันพิษ น้ำหอม
ออกกำลังกายสม่ำเสมอ
หลีกเลี่ยงและป้องกันโรคที่เกี่ยวกับทางเดินหายใจ
การรักษาถุงลมโป่งพอง
ปัจจุบันโรคถุงลมโป่งพองยังไม่สามารถรักษาให้หายขาดได้ เพราะปอดที่ถูกทำลายแล้วไม่สามารถทำให้กลับมาเป็นปกติได้อีก ดังนั้นการรักษาจะเน้นไปที่การลดอาการหรือชะลอการดำเนินของโรค และการลุกลามของโรคให้ช้าลง